Via mijn werk bij een safaribedrijf in Arusha krijg ik zo nu en dan de vraag of men ook een auto kan huren om zelf rond te rijden in Tanzania. Afgezien van het feit dat onze safariauto’s enkel en alleen door onze eigen chauffeurs bestuurd worden, raad ik het sterk af. Na het lezen van mijn blogs over de ongeschreven verkeersregels en ongewone situaties op de weg begrijp je misschien wel waarom.
Categorie: Op safari (Pagina 2 van 6)
Toen we in oktober de vakantie doorbrachten aan de Swahili kust werden we gelokt door wel heel speciale beelden van olifanten in het water en leeuwen op een hagelwit strand. Dat kon alleen in Saadani National Park, het enige wildreservaat in Oost-Afrika dat grenst aan de Indische Oceaan. En aangezien we daar maar 1,5 uur rijden vandaan zaten, moesten we er toch een dagje naar toe!
Wanneer je aan safari en strand denkt, zal al snel Zanzibar in je op komen. Maar Tanzania heeft méér op gebied van stranden te bieden. Naast de iets minder bekende Pemba en Mafia Island, en tal van privé eilandjes in de Indische Oceaan, is er ook nog de langgerekte kust. Verlaten, ongerept en puur.
Het is meer dan acht jaar geleden, maar ik herinner het me nog bijna als de dag van gisteren. Het dichte oerwoud waar het geen moment stil is. De geur van de vochtige bodem, de druppels op de bladeren die langs je benen strijken. En de nabijheid van de imposante, wilde dieren. Een tocht naar de berggorilla’s in Oost-Afrika is er één om nooit te vergeten!
Het nieuws zal je afgelopen week vast niet ontgaan zijn. Een Frans gezin dat nietsvermoedend in de Beekse Bergen uit hun auto stapte, vlakbij een groepje jachtluipaarden. Het “oog in oog staan met jouw favoriete dieren” waarmee het safaripark adverteert, namen zij wel heel letterlijk. En dat alle gezinsleden ongedeerd bleven, mag een wonder heten.
Vorige maand maakten we om medische redenen een tripje naar Kenia. Van de operatiekamer gingen we naar een ultramoderne speeltuin en aaiden we giraffen in het Giraffe Center. Maar omdat Julian toch een week vakantie had, besloten we er nog een paar dagen aan vast te plakken. En eens te kijken of we ook wilde giraffen konden aaien… in Amboseli National Park!
In november gingen we op safari in Tarangire National Park. Waar niet alleen veel olifanten maar ook een groot aantal leeuwen schijnen te zitten. Maar al die keren dat wij er zijn geweest, hebben we niets gezien. Tijd voor een nieuwe zoektocht. Hoe onze safari begon, kun je in deel I lezen.
Op safari gaan heeft nog steeds iets magisch. De spanning die je vooraf voelt, niet wetende wat je dit keer kunt verwachten. Het moment dat je het park inrijdt – zonder hekwerk uiteraard – en vol verwachting rondspeurt naar een teken van beweging. Om het enthousiast uit te roepen als je dan inderdaad een levend wezen op de vlakte ontwaart. Waarna er regelmatig een teleurgestelde “Oh, toch niet…” volgt, als het dier toch een termietenheuvel blijkt te zijn.