"You can leave Africa, but Africa will never leave you"
Na wekenlang luisteren naar kerstmuziek, netjes weer de kerstboom tevoorschijn te hebben gehaald en de kerstlichtjes te hebben opgehangen, besluiten we de kerstdagen buiten de deur te vieren. We brengen het door aan de voet van Lake Manyara, onder de grote baobabboom van Migombani Camp. Mét kerstlichtjes!
We genieten van het uitzicht, de zon die achter de bergen van de Rift Vallei verdwijnt en het kampvuur onder de sterrenhemel.
Via mijn werk bij een safaribedrijf in Arusha krijg ik zo nu en dan de vraag of men ook een auto kan huren om zelf rond te rijden in Tanzania. Afgezien van het feit dat onze safariauto’s enkel en alleen door onze eigen chauffeurs bestuurd worden, raad ik het sterk af. Na het lezen van mijn blogs over de ongeschreven verkeersregels en ongewone situaties op de weg begrijp je misschien wel waarom.
Toen we in oktober de vakantie doorbrachten aan de Swahili kust werden we gelokt door wel heel speciale beelden van olifanten in het water en leeuwen op een hagelwit strand. Dat kon alleen in Saadani National Park, het enige wildreservaat in Oost-Afrika dat grenst aan de Indische Oceaan. En aangezien we daar maar 1,5 uur rijden vandaan zaten, moesten we er toch een dagje naar toe!
De eerste week van december is een gezellige maar drukke week. We worden van het Sinterklaasfeest naar het Kerstfeest geslingerd en weer terug. Het is een mix van vrolijke liedjes, mannen met witte baarden en rode pakken, een overdaad aan snoepgoed. En natuurlijk cadeautjes.
Wanneer je over de stenige weg in de richting van de Kilimanjaro rijdt, zie je de groep in de verte al staan. Roodzwart of blauw wapperende kleden die fel afsteken tegen hun zwart gekleurde huid. Hun dansen en gezang komen je tegemoet. Een bijzonder welkom dat je bij vrijwel geen andere lodge krijgt. Daarna krijgen we een welkomstdrankje geserveerd: “koeienbloed” dat regelmatig door deze stam gedronken wordt. Julian kijkt met afschuw hoe wij een slokje nemen van het donkerrode drankje. Wat overigens een heerlijk zoete hibiscussmaak heeft.
Een tijdje geleden kreeg ik een telefoontje van Talpa. Of ik hen misschien kon helpen bij de nieuwe uitzending van Waar is de Mol? Johnny zou samen met Lil’ Kleine, zijn verloofde en zijn vader naar Tanzania afreizen. En hoewel de route al was bepaald en het vervoer geregeld was, waren er hier en daar nog losse eindjes waar ze mijn hulp goed voor konden gebruiken.
Afgelopen week herinnerde Julian ons eraan dat er weer een jaar voorbij is. Een jaar waarin hij van vijf naar zesjarige leeftijd is gegroeid. Precies twee jaar dat we reeds met Donald Trump opgescheept zitten. Al doet de huidige president van Tanzania de laatste tijd ook aardig zijn best om het nieuws te halen.
Tanzania is de laatste tijd veel in het nieuws. Met berichten waar het land zich niet bepaald populair mee maakt. Zo maakte een van de meest vooraanstaande personen in hoofdstad Dar es Salaam bekend een heksenjacht te openen op homo’s in het land. En gingen de geruchten dat een Nederlandse topdiplomaat zonder pardon het land was uitgezet. Tja, dan is het te verwachten dat daar reacties op komen.
Lees verder
Karibu! Ik ben Miranda en samen met mijn partner hebben wij ons hart verloren aan het Afrikaanse continent.
Via deze blog geef ik je graag een kijkje in ons dagelijks leven in Tanzania als (expat)gezin. Hoe we wonen en werken in Afrika, hoe het is om met kinderen te emigreren en hoe we genieten van de Afrikaanse onvoorspelbaarheid. En ik neem je mee op safari!
© 2024 Terug naar Afrika
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
