De eerste maandag na de schoolvakantie is normaal gesproken niet bepaald de meest populaire dag. Staat meneer elke ochtend vol energie om half zeven naast zijn bed, wil hij uitgerekend op zijn schooldag toch nog wat langer slapen. Maar niet deze maandag. Want vandaag mag hij verkleed op school komen!
Categorie: Met kinderen in Afrika (Pagina 4 van 6)
Er zullen weinig ouders zijn die uitkijken naar het moment dat hen gevraagd wordt om hun kindje stevig vast te houden. Zodat de arts of verpleegkundige met precisie de naald in het bovenbeentje kan steken. Dikwijls gevolgd door een zielig huiltje of gejammer.
Daar zit hij dan. Een dapper jongetje in zijn zwembroek aan de rand van het schoolzwembad. Lachend met de andere kinderen uit zijn klas. Maar nog altijd bang voor water in zijn ogen.
Met de start van het nieuwe schooljaar zijn ook de eerste zwemlessen voor Julian begonnen. Het is een grote stap voor zo’n kleine jongen. En hoewel hij nog een beetje aan de jonge kant is (in Nederland is het meestal vanaf een jaar of 5?) vind ik het eigenlijk wel een geruststellende gedachte met al die zwembaden hier in de omgeving. In onze tuin staat er nog een stevig hek omheen, maar het merendeel is niet zo childproof. Wat dat betreft kan hij er niet vroeg genoeg mee beginnen.
Dat het leven hier in Tanzania niet te vergelijken is met dat in Nederland is duidelijk. Al zullen Julian en Lisan het (nog) niet echt beseffen, hun jeugd ziet er compleet anders uit dan van hun Nederlandse leeftijdsgenootjes. Er zullen vast en zeker ook momenten komen waarop we hen moeten uitleggen dat bepaalde dingen die zij vanzelfsprekend vinden, toch niet zo gebruikelijk zijn voor andere kinderen.
Dus hier zijn ze alvast op een rijtje: negen dingen die wij als normaal beschouwen. Maar wat wellicht niet voor iedereen geldt…
Net als de meeste Nederlandse kinderen geniet ook Julian al een aantal weken van zijn welverdiende vakantie. Het internationale schoolsysteem kent echter een heel andere vakantie-indeling dan die van Nederland. Zo bestaat een schooljaar uit drie terms van elk twee tot drie maanden. Elke termijn eindigt met een vakantie van één maand (kerst- en voorjaarsvakantie) of zelfs twee maanden (zomervakantie). En in het midden van de term hebben de kinderen ook nog een weekje vrij.
Al met al genoeg gelegenheid dus om lekker lang uit te slapen (jammer genoeg komt dát er nou net niet van), fijn thuis te spelen en uitjes te maken. Een greep uit hoe Julian zijn zomervakantie doorbrengt!
“Unapenda kula matunda?” (welk fruit wil je graag eten?)
– “No, I have two boterhams up.”
In de eerste paar weken na onze terugkomst in Tanzania klonk regelmatig dit gesprekje tussen Julian en de nanny. Een driejarig jongetje opgroeiend in een mix van drie talen: Nederlands, Engels en Swahili.
Iedereen met kinderen zal het ongetwijfeld herkennen: had je voorheen voor een weekendje weg met z’n tweeën niet meer dan een kleine weekendtas nodig (eventueel zelfs gedeeld!) – met een baby erbij wordt het een hele volksverhuizing en is de auto altijd te klein. Binnenkort gaan wij geen weekend maar een héle week. En moeten we alles in niet meer dan drie koffers zien te passen. Tijd dus om alvast een selectie maken van de spullen die we niet moeten vergeten!
Hoewel we al weer zo’n twee maanden terug in Tanzania zijn, realiseer ik me dat de jongste telg van het gezin nog maar weinig aan bod is gekomen. Op de blog dan. Misschien omdat alles tot nu toe van een leien dakje gaat en Lisan zich probleemloos heeft aangepast aan het Afrikaanse leven.
Over ons
Karibu! Ik ben Miranda en samen met mijn partner hebben wij ons hart verloren aan het Afrikaanse continent.
Via deze blog geef ik je graag een kijkje in ons dagelijks leven in Tanzania als (expat)gezin. Hoe we wonen en werken in Afrika, hoe het is om met kinderen te emigreren en hoe we genieten van de Afrikaanse onvoorspelbaarheid. En ik neem je mee op safari!
