Hoewel we al weer zo’n twee maanden terug in Tanzania zijn, realiseer ik me dat de jongste telg van het gezin nog maar weinig aan bod is gekomen. Op de blog dan. Misschien omdat alles tot nu toe van een leien dakje gaat en Lisan zich probleemloos heeft aangepast aan het Afrikaanse leven.
Al besef ik ook dat dit niet vanzelfsprekend is en velen er huiverig voor zouden zijn om met een pasgeboren baby op reis te gaan. Laat staan te gaan wónen in een land ver van alles wat vertrouwd is. Toch hebben wij er geen moment over getwijfeld om hier onze kinderen te laten opgroeien. Gedeeltelijk omdat Arusha toch aardig is ingesteld op expatfamilies en er behoorlijk goede voorzieningen zijn. Anderzijds hebben we ook veel vrienden en kennissen die het levende bewijs vormen dat het heel goed mogelijk is om met kleine kinderen (en baby’s) in Tanzania te wonen.
En dan hebben wij ook nog eens het geluk dat Lisan een ontzettend makkelijke baby is! 🙂 Ze drinkt goed, groeit hard en gunt haar ouders een behoorlijke nachtrust. Met haar vier maanden begint ze langzaamaan steeds meer contact te zoeken en zelf geluidjes te maken. Ze vindt het heerlijk om gedragen te worden; zolang ze er maar bij is en het goed kan overzien is ze tevreden. Vooral de honden weten haar altijd te boeien. Maar haar favoriete ‘entertainer’ is toch wel haar eigen broertje. Dat hij soms wat luidruchtig en onbesuisd kan zijn, lijkt haar niet te storen. Ze lijdt het allemaal zonder morren en geniet van zijn aandacht. Ongetwijfeld ziet ze hem al als haar grote voorbeeld…
Hoewel er in Arusha niet zoiets is als een consultatiebureau, loopt Lisan op schema wat betreft haar vaccinaties. De inentingen dienen we via een apotheek te bestellen – welke uit Kenya geïmporteerd worden aangezien ze in Arusha niet voorradig zijn – om ze vervolgens door een “mzungu” (blanke) kinderarts te laten zetten. Ondanks dat de medische zorg hier over het algemeen van een ander niveau is dan we gewend zijn, komt de arts bekwaam over en is hij hét aanspreekpunt voor de meeste (expat)families hier.
Ook Julian vervult nog steeds met trots zijn rol als grote broer. Hij voert hele gesprekken met Lisan en weet haar elke dag weer aan het lachen te maken. Nog even en dan zal hij ook zijn speelgoed met haar moeten delen… Maar dat zal wel goed komen tussen die twee!
Geef een antwoord