Inmiddels is het zo’n drie maanden geleden dat het coronavirus vanuit China zijn intrede deed. Eerst in Europa, maar langzaam maar zeker spreidde het zijn tentakels ook naar Afrika uit. Toch lijkt het ‘normale’ leven al veel langer geleden. De spontane uitstapjes, de gewoonte om elke dag naar school te rijden of zelfs een onschuldig kuchje. Het is moeilijk te bevatten hoe al die vanzelfsprekendheden plotsklaps verdwenen zijn.
"You can leave Africa, but Africa will never leave you"
Tag: wonen in tanzania (Page 1 of 10)
De eerste week van homeschooling zit erop. Een hectische week, waarin mijn werk plotseling zonder pardon naar de achtergrond verdwijnt en ik mijn kwaliteiten als juf moet ontdekken. De strakke schema’s die ik overal op social media voorbij zie komen, lijken een goed idee. Rust en regelmaat toch? Maar ja, dan moet er wel door alle partijen meegewerkt worden. En laten twee van de drie daar nou heel anders over denken…
December is altijd weer een verwarrende maand. Maar dit jaar nog meer dan ooit. Lees verder
Al van kleins af aan kwam ik regelmatig op de boerderij. Met papa de veearts mee ‘de boer op’. Of ik ging logeren bij oom en tante die een grote koeienstal hadden. Ik hielp mee de koeien melken, toen nog op de ‘ouderwetse’ manier, en liep keer op keer over het gangpad om hun natte neuzen nieuwsgierig aan mijn hand te laten snuffelen.
Dat maakt het extra leuk wanneer Lisan en haar klas voor een schooluitje een Tanzaniaanse boerderij gaan bezoeken, en ik maak graag een ochtend vrij om met hen mee te gaan. De farm ligt op zo’n 20 minuten rijden van school. Door de regen van de afgelopen nacht gebeurt dan ook het onvermijdelijke; de schoolbus komt vast te zitten in de modder. Het laatste stukje leggen we te voet af, waar de kleintjes gelukkig het avontuur wel van in zien. Al komen er naast de laarzen ook bijna net zo snel de reservekleren uit te tas tevoorschijn…
Met de ingang van het nieuwe schooljaar zijn we weer langzaam in een vast ritme gerold. Opstaan, naar school (brengen), werken, weer van school (ophalen), spelen, eten en naar bed. Ook de kinderen zijn verrassend snel gewend. Afgezien van een eenmalige Monday blues, waarbij ik met twee kinderen op school stond die toch écht liever thuis wilden spelen, gaan ze met veel plezier. Vriendjes komen spelen en we hebben de eerste movie night onder de Afrikaanse sterrenhemel er al op zitten.
Vorige maand vierden we een klein jubileum. 30 Maart was het namelijk precies vijf jaar geleden dat we weer voet in Afrika zetten. Als ik de foto’s terugkijk, realiseer ik me pas hoe lang het eigenlijk al geleden is. Wat was Julian nog een klein mannetje! En wat een beslissing om met een peuter van anderhalf, én een jonge labrador, naar Tanzania te emigreren. Een jongetje dat inmiddels zijn driewieler heeft ingeruild voor een crossfiets. En ook de hond rent nog even vrolijk door de tuin.
Zodra je in Tanzania arriveert, zijn ze niet te missen. Ze zijn net zozeer onderdeel van het landschap als de paraplu-vormige acaciabomen, de Kilimanjaro tegen de horizon en het wild op de vlaktes. Maar ook in de steden, zoals Arusha, valt hun traditionele verschijning op. De rode ‘shuka’ (doek) om hun lichaam, de kleurrijke sieraden en de voeten gestoken in sandalen gemaakt van autobanden.
De Maasai zijn een van de bekendste stammen in Afrika. Ondanks de modernisering – tegenwoordig zie je bijna geen Maasai zonder een mobieltje – hangen ze nog sterk aan hun eeuwenoude tradities en gebruiken. Hier zijn enkele interessante weetjes over de Maasai die waarschijnlijk nieuw voor je zijn!
Duizenden zwarte stipjes, zo ver als je kunt kijken. Stof die opwaait van de vlaktes. Het typische nasale geluid om je heen. Het is nog maar een paar dagen in het nieuwe jaar en we bevinden ons al tussen de migratie. Midden in de Afrikaanse wildernis.
Over ons
Karibu! Ik ben Miranda en samen met mijn partner hebben wij
ons hart verloren aan het Afrikaanse continent.
Via deze blog geef ik je graag een kijkje in ons dagelijks leven in Tanzania
als (expat)gezin. Hoe we wonen en werken in Afrika, hoe het is om met kinderen
te emigreren en hoe we genieten van de Afrikaanse onvoorspelbaarheid. En neem ik je mee op safari!
Lees
hier meer over ons.
© 2020 Terug naar Afrika
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑