Het is even stil geweest op deze blog. Niet zonder reden, want een groot deel van juli en augustus hebben we in Nederland doorgebracht. Daar waar vele toeristen juist náár Afrika reizen, gaan wij de andere kant op. Weg van de Grote Migratie en de Europese zomer tegemoet.

Ponyrijden op pony Coco

Tropische temperaturen

We worden verwelkomd met meteen de heetste dagen die Nederland ooit gekend heeft. Dat we in Tanzania heus niet het hele jaar door met tropische temperaturen verwend worden, is dan maar moeilijk uit te leggen. Toch passen we ons bijna moeiteloos weer aan. De kinderen weten meteen hun fietsen te vinden, eten zoveel ijsjes als ze kunnen en spelen met hun nichtjes en neefje alsof ze het elke week doen. Zelfs de trend van omkeerbare pailletten op T-shirts gaat niet onopgemerkt voorbij en dochterlief wil niets anders meer aan.

Zwemmen in de 'kleine zee'

We gaan zwemmen in de “kleine zee” en halen jeugdherinneringen op met een bosrit op de pony. We vieren verjaardagen met de familie en ondernemen nog veel meer dingen, die zo gewoon en tegelijk zo bijzonder voor ons zijn. Levensgrote dino’s bezoeken of midgetgolfen is tot slot niet iets waar we in Tanzania elke dag de kans voor krijgen. En winkelen evenmin! 😉

Dino's zoeken in het dinomuseum

Samen op de pony

Mooie plekjes

Ook valt het me elk jaar weer op dat Nederland zeker mooie plekjes kent. En zelfs wildlife, zoals de moeflon en reusachtige landgeiten in de Maasduinen. Je hoeft bovendien maar net de grens over te gaan om weer in een compleet ander gebied terecht te komen. Zo ontdekken we het Sauerland, met de glooiende heuvels en sfeervolle dorpjes. De gondelbaan neemt ons naar de top van de Ettelsberg, met een prachtig weids uitzicht. Even wanen we ons weer op wintersport, in de berghut met après-ski muziek op de achtergrond.

In de gondel naar de Ettelsberg in Sauerland

Bye bye Nederland

We verlaten Nederland net op het moment dat er weer een hittegolf dreigt. Vijf weken vakantie staan gelijk aan veel plezier, veel speeltuinen en nog meer ijsjes. Maar na een tijdje kijken we toch wel weer uit naar ons vertrouwde leventje in Afrika. Het speelgoed dat de kinderen daar hebben, de dieren, de vriendjes. Maar ook het vrije en onvoorspelbare, waar dingen altijd nét iets anders lopen dan verwacht.

 

Bye bye Nederland, tot volgend jaar!

Bye bye Nederland