Inmiddels ligt het beruchte jaar 2020 achter ons. De feestdagen zijn anders dan andere jaren verlopen, ook bij ons. Ditmaal geen bezoek uit Nederland, maar ieder vierde eerste Kerstdag gewoon thuis. Ondanks het gemis van familie maakten we er een mooie dag van, met kalkoen uit eigen tuin, in de hot tub voor de regen schuilen, een wandeling naar onze eigen levende kerststal en een glas wijn bij het vuur.
Het weekend na kerst brachten we door bij Migombani Camp, waar we juist wel omringd werden door een internationaal, bont gezelschap. Indische families van diverse generaties, een Duits stel en twee Nederlandse gezinnen die vanuit Oeganda een rondje Lake Victoria reden in hun Land Cruisers met daktenten. De kinderen maakten al snel vriendjes en waren zelfs tijdens een fikse regenbui niet uit het zwembad te slaan.
Kleine wereld
Waar andere jaren de wensen vol stonden met een “spetterend nieuwjaar” of “een jaar vol reizen en avonturen”, hielden de meesten het nu heel beschaafd. En proostten we op 1 januari op een “beter”, een “normaal” of in ieder geval een “gezond” jaar.
Toch hakte het nieuws van de persconferentie, amper een paar weken in het nieuwe jaar, er ook bij ons behoorlijk in. Met de aangescherpte maatregelen wordt de wereld voor velen weer een stuk kleiner, het contrast met Tanzania groter. De nieuwe vereiste sneltest, naast de al ingevoerde PCR-test, verhoogt nogmaals de drempel om voet in het vliegtuig te zetten.
Taboe op reizen
Met zelf een baan in het toerisme zie ik hoe zwaar safaribedrijven, lodges en gidsen het hebben. Het licht aan het einde van de tunnel is in de toeristische sector nog lang niet te zien. Het is lastig om al bijna een jaar geen safari’s meer te mogen samenstellen, gasten te mogen ontvangen en hun enthousiaste verhalen te mogen aanhoren aan het einde van de reis.
Maar nog erger is het taboe die er is ontstaan, alsof reizen een misdaad is geworden. Terwijl reizen juist de manier is om je wereld te vergroten, letterlijk en figuurlijk. Om onbekende landschappen te ontdekken, nieuwe mensen te ontmoeten, en verschillende culturen en tradities te leren te respecteren.
Recht op vrijheid
Toch ben ik blij dat Nederlanders ondanks alles er toch de humor van blijven inzien. De beelden die op social media voorbij komen om de avondklok op een ludieke wijze te ontlopen. Of buurtgenoot Mike Weerts die Rutte inlicht over het “Brabants kwartierke“. De rellen in de verschillende Nederlandse steden zijn daarentegen alles behalve grappig. En hebben weinig meer te maken met verlies van vrijheid, maar des te meer met gebrek aan respect, normen en waarden.
Een avondklok zou hier in Tanzania overigens nooit het gewenste effect hebben. Want daar waar wij als Brabanders misschien nog een kwartiertje te laat zouden komen, zou het hier met zeker een uur of meer uitlopen. Om nog maar zwijgen over de twee tijden die hier bestaan: de “Swahili tijd” en “Engelse tijd”. Bovendien is vrijheid ook hier een relatief begrip, zij het op een heel ander vlak.
Nieuwe kansen
Maar ondanks alles mogen we niet klagen. Wij kunnen nog genieten van de zonnige dagen en tropische temperaturen. We kunnen ons vrij bewegen, met of zonder hond, en de kinderen mogen we zonder bezwaar op school achterlaten. En ook al moeten we voor de zoveelste keer ons geplande bezoek aan Nederland uitstellen, dan gaan we wel weer op vakantie in eigen land. Want we zijn hier nog lang niet uitgekeken.
Hoewel 2021 zich nog niet bepaald van een betere kant heeft laten zien, gaan we gewoon door. Want we hebben nog een heel jaar voor ons liggen, nog 338 dagen om er iets bijzonders van te maken!
Tja idd lijkt wel of reizen een taboe is geworden. Steeds meer restricties terwijl ik afgelopen jaar 2 x naar Tanzania ben gevlogen waar het een stuk veiliger was qua corona dan in Nederland. En dan kom je terug in Nederland en word je bestraffende door de GGD toegesproken dat je in quarantaine moet omdat je uit een oranje land komt. De laatste keer gezegd ja ik vlieg van een oranje land naar een rood land, waar denk dat je het erger is?
Hoi Annet, er lijkt hier in Tanzania inderdaad weinig aan de hand vergeleken Europa. Maar ik begrijp ook dat het moeilijk voor te stellen is, zonder door het gebrek aan cijfers. Laten we hopen dat reizen weer snel mogelijk en vooral geaccepteerd gaat worden.