Terwijl Nederland nog aan het bijkomen is van de eerste echte winterse buien van dit jaar, met alle chaos op de weg die daar natuurlijk mee gepaard gaat, mogen wij hier in Tanzania ook best even klagen over het weer. De zon mag dan wel elke dag volop schijnen en het kwik tot voorbij de 30 graden drijven, het lijkt erop dat we de ergste droogte sinds jaren meemaken.
Categorie: Thuis in Arusha (Pagina 8 van 12)
Kijk jij ook altijd verheerlijkt naar de afleveringen van Ik Vertrek? Met wellicht een vleugje bewondering maar ook zeker de nodige (leed)vermaak? Lach je ook hardop vanaf de bank om de naïviteit van de deelnemers of wanneer dingen anders lopen dan verwacht? En denk je vol vertrouwen: “Dat zou mij nou nooit gebeuren!” Tja, dat dácht ik ook…
De feestmaand zit erop. Waarschijnlijk ben je al weer volop aan het werk en wissel je hier en daar nog een gelukkig nieuwjaar uit. Je zult het vast al tig keer gehoord hebben, maar het cliché is absoluut waar. Het jaar is weer omgevlogen! Op de valreep wil ik toch nog even terugkijken op de afgelopen 12 maanden en wat ze ons gebracht hebben…
Voor de meesten betekent kerst samen zijn met de familie. Maar wanneer je in het buitenland woont, is dit een beetje lastiger. Dan lijkt de afstand van duizenden kilometers opeens nog groter te zijn. En moet je het doen met een Skype-gesprek om elkaar een gelukkige kerst te wensen.
Swahili klinkt eigenlijk best exotisch. Stel je voor dat je het aan je lijstje met talen op je CV kunt toevoegen? Niet dat je er veel aan hebt in Nederland. Maar het staat toch best stoer!
Helaas ben ik nog niet zover dat mijn kennis van Swahili vermeldenswaardig is. Sterker nog, met het schaamrood op mijn kaken moet ik bekennen dat ik na 2,5 jaar in Tanzania slechts enkele standaarduitdrukkingen ken. In tegenstelling tot Julian, die moeiteloos een andere taal oppikt, kost het mij toch wat meer inspanning. Ik zal er echt de tijd voor moeten vrijmaken en er induiken, wil ik het Swahili een beetje onder de knie krijgen. En tot nu toe is dat bij een voornemen gebleven…
Nu de dagen bij ons ook weer warm en zonnig worden, is de Kilimanjaro steeds vaker in volle glorie te zien. En bedenk ik me wat een voorrecht het is om dit natuurwonder dagelijks vanuit onze eigen tuin te mogen bewonderen.
Maar ja, wat kun je er mee, behalve eindeloos naar kijken? Figuurlijk kun je er niet bepaald omheen, letterlijk juist wel zoals laatst tijdens ons rondje Kilimanjaro is gebleken. En je kunt er natuurlijk op klimmen. Wat een behoorlijk aantal mensen doen die naar Tanzania komen. Verder dan een wandeling aan de voet van de berg ben ik nog niet gekomen. Maar nu ik ‘m steeds vaker zie en mensen in mijn omgeving spreek die de Kilimanjaro zelf hebben beklommen, begint het toch een beetje te kriebelen. Wordt het niet tijd om het uitzicht eens van bovenaf te bekijken?
Letterlijk vertaald betekent dada ‘zus’ in het Swahili. Maar in de praktijk heeft het meer dan één betekenis. Zo is het een verwijzing naar een nanny, die op de kinderen let, of kun je er een serveerster mee aanspreken. En wanneer onze huishoudster Lisan ’s ochtends begroet met “Habari, dada?” heeft het een liefkozende betekenis.
In het begin was het behoorlijk wennen om personeel in huis te hebben. Het voelde ongemakkelijk en ietwat overdreven, want wie ben ik dat ik dit huishoudelijk werk niet zelf kan doen? Bezigheden die, als we in Nederland hadden gewoond, er ook gewoon bij zouden horen.
Het zal je vast niet ontgaan zijn. En ons in Tanzania ook zeker niet. Afgelopen zondag was de aftrap van een nieuwe reeks afleveringen van Boer zoekt Vrouw. En dit keer gaan we weer de grens over!
De eerste keer dat Boer zoekt Vrouw internationaal ging, volgden we het op de voet. Met name de robuuste Boer Wim, die in de schaduw van de Kilimanjaro woonde, niet ver van waar wij ons hetzelfde jaar gevestigd hebben. Inmiddels hebben we ook kennis gemaakt met zijn familie en zijn huis op Simba Farm bezocht. En niet onbelangrijk, Evelyne en hij zijn nog steeds gelukkig samen.
Maar nu de nieuwe boeren. Het voorstelrondje belooft veel goeds voor het komende seizoen!
Over ons
Karibu! Ik ben Miranda en samen met mijn partner hebben wij ons hart verloren aan het Afrikaanse continent.
Via deze blog geef ik je graag een kijkje in ons dagelijks leven in Tanzania als (expat)gezin. Hoe we wonen en werken in Afrika, hoe het is om met kinderen te emigreren en hoe we genieten van de Afrikaanse onvoorspelbaarheid. En ik neem je mee op safari!
