Inmiddels is het zo’n drie maanden geleden dat het coronavirus vanuit China zijn intrede deed. Eerst in Europa, maar langzaam maar zeker spreidde het zijn tentakels ook naar Afrika uit. Toch lijkt het ‘normale’ leven al veel langer geleden. De spontane uitstapjes, de gewoonte om elke dag naar school te rijden of zelfs een onschuldig kuchje. Het is moeilijk te bevatten hoe al die vanzelfsprekendheden plotsklaps verdwenen zijn.

Terwijl in Nederland de ontwikkelingen zich continue in een snel tempo opvolgen, met dagelijkse updates en wekelijkse persconferenties, lijkt hier de tijd sinds corona min of meer stil gestaan te hebben. Natuurlijk zijn er direct grootschalige maatregelen genomen, zoals het sluiten van scholen, bijeenkomsten en het luchtruim. Maar samen met de opkomst van mondkapjes en de voorzieningen om handen te wassen, blijft het daar wel bij.

Papaya boom in Tanzania

Wondermiddel

Al weken is er geen update meer gegeven over het aantal gevallen in Tanzania. De aanpak van de president wordt steeds meer bekritiseerd en haalt regelmatig zelfs het nieuws in Nederland. Om te beginnen zijn geloof dat het virus niet in het lichaam van een gelovige kan overleven. Massaal naar de kerk gaan en bidden is de oplossing.

Vervolgens uitte hij zijn wantrouwen in de testkits en plaatselijke laboratoria, en nam de proef op de som door heimelijk een geit en papaya te laten testen. Zowel de geit als de vrucht bleken corona te hebben. Voldoende reden voor de president om een diepgaand onderzoek te starten.

En om te laten zien dat hij het beste met de bevolking voor heeft, heeft hij afgelopen week een vliegtuig naar Madagaskar gestuurd om een grote voorraad van het wondermiddel “Covid-Organics” op te halen. Een drankje dat het kruid zomeralsem bevat en vaak wordt gebruikt bij malaria.

Maasai familie ontvangt normaal gesproken dagelijks toeristen

Leven met de dag

Hoewel de mensen hier er ogenschijnlijk rustig onder blijven, merk je steeds meer de toenemende onzekerheid. Al sinds maart ligt het toerisme stil en aangezien dit één van de belangrijkste bronnen van inkomsten is, staan er ook veel banen op het spel. Niet alleen bij de safaribedrijven, maar ook het personeel van de hotels en safarilodges. De boeren die verse groente en fruit leveren. De rangers die wandelsafari’s begeleiden en de vrouwen die prachtige handwerken maken voor de souvenirwinkeltjes. Inkomsten die hard nodig zijn om hun familie te onderhouden.

Anders dan in Nederland hoeft men hier geen steun van de overheid te verwachten. Laat staan dat ze een spaarpotje hebben om de komende maanden mee door te komen. Mensen leven hier met de dag. Samen met de hele familie, van grootouders tot kleinkinderen, in één huisje. En een groot gedeelte zonder elektriciteit of stromend water.

Inmiddels zijn in Nederland de basisscholen weer voorzichtig geopend en worden overal in Europa de maatregelen versoepeld. Wij gaan ondertussen rustig door met handen wassen, maskers dragen en thuisscholing. Het is nog een week tot de meivakantie. Te dichtbij en te onzeker om iets te plannen. Of zou het met een sisser aflopen en komen we ook hier langzaam maar zeker uit die bubbel?