De eerste week van homeschooling zit erop. Een hectische week, waarin mijn werk plotseling zonder pardon naar de achtergrond verdwijnt en ik mijn kwaliteiten als juf moet ontdekken. De strakke schema’s die ik overal op social media voorbij zie komen, lijken een goed idee. Rust en regelmaat toch? Maar ja, dan moet er wel door alle partijen meegewerkt worden. En laten twee van de drie daar nou heel anders over denken…

Van rekenles naar berenjacht

Aan de internationale school zelf ligt het overigens niet. Die heeft het prima geregeld, met vrolijke video’s, uitgebreide powerpoint presentaties en leuke opdrachten om ze bezig te houden. Maar naar mate de week vordert, wordt het steeds lastiger om de kinderen uit hun pyjama te krijgen en met iets van enthousiasme achter de computer te laten plaatsnemen. De ingelaste pauzes worden steeds langer en in plaats van rekenen lassen we ’s middags maar een zwem’les’ in. Of gaan we op berenjacht in eigen tuin.

Op berenjacht in eigen tuin

Op berenjacht; olifant-beer is gevonden!

Voorjaarsvakantie

Gelukkig hebben we na deze eerste kennismaking met thuiswerken nu even adempauze; de schoolweek wordt gevolgd door drie weken voorjaarsvakantie. Een vakantie die we ons wel anders voorgesteld hadden. De vlucht die ons gisteravond naar Nederland had moeten brengen is gecancelled. Geen weerzien met de familie waar we zo naar uitgekeken hadden. Geen bezoekjes aan speeltuinen of fietstochtjes. Geen lentezonnetje aan een helderblauwe hemel of straten met bomen die volop in bloei staan.

De achterblijvers

Maar terwijl wij ons bezoek aan Nederland in rook op zagen gaan, probeerden anderen juist nog een ticket naar Amsterdam te bemachtigen. Niet alleen toeristen maar ook veel expat families, die het risico niet aandurfden om in deze crisissituatie in Tanzania te blijven.

Normaal gesproken horen we hier elke avond de KLM overvliegen. Een bijna geruststellend gebrom in de lucht, vol met toeristen die aankomen en weer vertrekken. Maar sinds zondag is het stil. De laatste vlucht naar Amsterdam is zonder ons vertrokken. En wie weet wanneer de eerstvolgende vlucht weer zal zijn.

Leeg restaurant van Arusha Coffee Lodge tijdens corona

Het straatbeeld tijdens Corona

Toch hebben we er geen spijt van dat we met een handjevol Nederlanders zijn achtergebleven. In ons isolement op de farm hebben we genoeg plek om te wandelen, fietsen, zwemmen en vissen. Daarbuiten lijkt het alsof er eigenlijk niets aan de hand is. De kerken zitten stampvol, want volgens de president moet je juist daar nu zijn voor bescherming tegen het virus. Boda-boda chauffeurs staan in groepjes bij elkaar onder een boom. En hoewel je je handen moet wassen voor je een supermarkt binnen gaat, is er van gepaste afstand houden niets te merken.

Wat wel degelijk veranderd is, is het straatbeeld. Binnen een paar weken zijn alle safariauto’s verdwenen, het toerisme ligt op zijn gat. De nationale parken zijn leeg, hotels en lodges sluiten hun deuren – op de paar na waar nog expats komen lunchen of overnachten – en veel personeel is naar huis gestuurd.

Knutselen van een vliegtuig met thuisscholing

Vliegtuig knutselen

Komende weken

De komende drie weken hebben we alle tijd om gemiste video’s en taken van school in te halen. En laten we hopen dat na de vakantie de leerkrachten de strakke schema’s weer van mij kunnen overnemen. Maar vooral dat de vliegtuigen weer gaan vliegen, hotels weer open gaan en mensen verzekerd zijn van een inkomen.

Quote if you see me talking to myself this week