Degene die mij ook op Instagram volgen, zullen regelmatig een update van één van mijn hardlooprondjes voorbij hebben zien komen. Niet van mij zelf rennend – ik heb geen flauw idee hoe hardlopers een goede selfie kunnen maken! – maar wel van de prachtige omgeving waar ik mocht lopen.
"You can leave Africa, but Africa will never leave you"
Tag: hardlopen
De zondagochtend begint helder, met een blauwe lucht en stralende zon. Het belooft warm te worden. Iets wat ik normaal gesproken helemaal niet erg vind. Maar vandaag liever niet. Sporten en tropische temperaturen zijn namelijk niet bepaald een ideale combinatie, zeker niet als het een competitie betreft.
Het is 1,5 jaar geleden dat ik erover schreef: to climb or not to climb. De laatste weken is de Kilimanjaro in volle glorie te zien, met bijzonder veel sneeuw op de top. Je waant je bijna in de Franse Alpen! Toch heb ik eventuele plannen om de eeuwige sneeuw te bereiken op de lange baan geschoven. De berg loopt niet weg. En wij voorlopig ook niet.
Maar als ik er voorlopig niet wandelend op ga, wat dan wel…? Rennend misschien?
Degene die mij kennen weten dat ik graag hardloop. Met de nadruk op graag, want het daadwerkelijk dóen is een ander verhaal. Sinds de geboorte van Lisan is er eigenlijk bar weinig van terecht gekomen. Terwijl ik daarvoor toch zeker twee keer per week mijn hardloopschoenen aantrok en een rondje maakte. In maart 2014, vlak voor ons vertrek naar Tanzania, deed ik zelfs nog mee aan een plaatselijke wedstrijd. Een symbolisch einde van ons uiteindelijk korte verblijf in Nederland.
Nu, bijna drie jaar later, bevind ik mezelf onverwacht toch weer aan de startlijn van een hardloopwedstrijd. Behoorlijk ongetraind maar dat mag de pret niet drukken. Het is namelijk de Fun Run van 5 km.
In maart 2012 deed ik mee aan een plaatselijke loopwedstrijd. Aan de start staand van de race stond ik ook figuurlijk aan het begin van een nieuw leven in Nederland.
En nu, exact twee jaar later, stond ik er weer. Niet alleen om te kijken of ik mijn fysieke prestatie kon evenaren (of verbeteren!), maar ook om te eindigen waar ik begonnen was. Een symbolische finish voor een (verrassend kort) verblijf in Nederland. En de start van een nieuw avontuur…!
Over ons
Karibu! Ik ben Miranda en samen met mijn partner hebben wij ons hart verloren aan het Afrikaanse continent.
Via deze blog geef ik je graag een kijkje in ons dagelijks leven in Tanzania als (expat)gezin. Hoe we wonen en werken in Afrika, hoe het is om met kinderen te emigreren en hoe we genieten van de Afrikaanse onvoorspelbaarheid. En ik neem je mee op safari!
© 2021 Terug naar Afrika
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑